Обредите кои се изведувани, како ставање на дарови во природните пукнатини во стените (обредни јами) и во кружните камени конструкции биле, веројатно, врзани со некој култ на плодност и Големата Богинка – Мајка, персонифицирана, во тоа време, како карпест планински врв. Малите вотивни керамички фигурини со претстави на делови од човечко тело и домашни животни имале намена да им обезбедат добро здравје на луѓето и стоката.

Најмаркантниот астрономски маркер (“Ритуалниот маркер“ K) бил набљудуван од набљудувач кој седел на еден од троновите. Маркерот се наоѓа веднаш под највисокиот дел на локалитетот и на него се појавува сонцето во некои денови од годината. При тоа, сончевите зраци поминуваат покрај десниот раб на вештачки исечената траншеа во карпите кои ја обрабуваат, од запад, платформата B. Потоа минуваат низ уште еден вештачки обработен маркер и осветлуваат само едно камено седиште на платформата А. Денес, овој ефект се случува на 14 или 15 мај и на крајот нна месецот јули (30 или 31 јули).

Постоењето на втор маркер за рамнодениците е уште еден, дополнителен доказ, дека градителите на мегалитската опсерваторија Кокино го познавале концептот на рамнодениците.Маркерот за рамнодениците, набљудуван од платформата D, е едновремено и маркер за ѕвездата Алдебаран во времето кога таа платформа е направена, бидејќи Алдебаран се наоѓал во точката на рамнодениците (точка на еквинокс) во 21 в. пред н. е. (2083 год. пред н. е.).

Како и кај најголемиот број на ѕвезди, позицијата на Алдебаран се менува поради неговото сопствено движење и поради прецесијата на земјината оска. Во почетокот на вториот милениум пред н. е., хелијакалното појавување (појавување на хоризонтот на набљудувачот во моментот на изгрејсонце) на Алдебаран во средината на месец мај низ маркерот за рамнодениците, гледан од платформата D, и изгрејсонцето низ „ритуалниот маркер“ K, гледано од платформата со троновите, се случувало во истото утро. Бидејќи маркерот за рамнодениците и „ритуалниот маркер“ се изработени во истиот каменен блок, тој е заеднички, т. е. „двоен“ маркер за платформите A и D.

Осветлувањето на еден од троновите како и појавувањето на Алдебаран и сонцето на „двојниот“ маркер биле набљудувани, веројатно, во рамките на некои ритуални прослави со кои се одбележувале почетоци на нови сезони, обнова на природата и нови циклуси на земјоделски и сточарски активноости од кои зависел опстанокот на праисториската заедница.